Odpowiedzialność za wyłudzenie dotacji
publikacja: 2012-03-27, sekcja: prawo karneNa podstawie Traktatu o Unii Europejskiej w dniu 26 lipca 1995 roku ustanowiono Konwencję o ochronie interesów finansowych Wspólnot Europejskich. W Konwencji tej zdefiniowano pojęcie oszustwa na szkodę interesów finansowych Unii Europejskiej za oszustwo takie uważa się (w kwestii wydatków UE) każde podjęte świadomie działanie lub zaniechanie odnoszące się do:
- wykorzystania lub przedłożenia fałszywych, niekompletnych lub nieścisłych oświadczeń lub dokumentów, w wyniku czego zostały przekazane i zatrzymane nienależne fundusze pochodzące z ogólnego budżetu Wspólnot Europejskich lub z budżetów zarządzanych przez lub w imieniu Wspólnot Europejskich,
- nieudostępnienia informacji, stanowiącego pogwałcenie określonego zobowiązania, powodującego taki sam skutek,
- sprzeniewierzenie środków na inne cele aniżeli te, na które zostały one przyznane.
Każde z Państw Członkowskich zobowiązało się podjąć niezbędne i odpowiednie działania mające na celu wprowadzenie do wewnętrznego prawa karnego penalizujących powyższe zachowania. W Polsce w tym celu znowelizowano art. 297 KK.
Zgodnie z tym przepisem kto, w celu uzyskania dla siebie lub kogo innego, od banku lub jednostki organizacyjnej prowadzącej podobną działalność gospodarczą na podstawie ustawy albo od organu lub instytucji dysponujących środkami publicznymi - kredytu, pożyczki pieniężnej, poręczenia, gwarancji, akredytywy, dotacji, subwencji, potwierdzenia przez bank zobowiązania wynikającego z poręczenia lub z gwarancji lub podobnego świadczenia pieniężnego na określony cel gospodarczy, elektronicznego instrumentu płatniczego lub zamówienia publicznego, przedkłada podrobiony, przerobiony, poświadczający nieprawdę albo nierzetelny dokument albo nierzetelne, pisemne oświadczenie dotyczące okoliczności o istotnym znaczeniu dla uzyskania wymienionego wsparcia finansowego, instrumentu płatniczego lub zamówienia, podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5.
Tej samej karze podlega, kto wbrew ciążącemu obowiązkowi, nie powiadamia właściwego podmiotu o powstaniu sytuacji mogącej mieć wpływ na wstrzymanie albo ograniczenie wysokości udzielonego wsparcia finansowego, o którym mowa powyżej lub zamówienia publicznego albo na możliwość dalszego korzystania z elektronicznego instrumentu płatniczego.
Nie podlega karze, kto przed wszczęciem postępowania karnego dobrowolnie zapobiegł wykorzystaniu wsparcia.
-----
Zapraszamy do przeczytania innych artykułów z sekcji: prawo gospodarcze, prawo karne.
W przypadku zainteresowania naszymi usługami, zapraszamy do kontaktu z prawnikami.
Kancelaria świadczy także porady prawne przez Internet, zapraszamy do wypełnienia bezpłatnego formularza wyceny usługi.